大家好,今天小编关注到一个比较有意思的话题,就是关于孟津跨境电商基础的问题,于是小编就整理了2个相关介绍孟津跨境电商基础的解答,让我们一起看看吧。
周郑交质后的郑国为什么没有扩充疆土变成大国?
郑国算得上是春秋时期第一个站出来称霸的诸侯。郑国称霸,除了侵占许国的领土,干涉宋国、卫国、鲁国等国家的内政以外,最夺人眼球的,就是“周郑交质”这件事。
“周郑交质”是郑国第一次把周王室从高高在上的位置上拉下来,让周王室和郑国,和其它诸侯国处在平起平坐的地位。郑国和周王室的关系,也从从属关系,变成了平等关系。
那么,郑国做了这样一些称霸的事情,它为什么没有变成大国,而是迅速衰落了呢?而且,雄霸一时的郑庄公,也并没有像齐桓公、晋文公这样,被列入“春秋五霸”的范畴。连比他弱得多的宋襄公都进入了“春秋五霸”的行列,郑庄公却没有。
(郑庄公剧照)
我认为,郑国最终并没有成为一个大国,在历史上也没有得到“霸主”的认可,有以下一些原因。
我们知道,虽说春秋时期,周天子的威信已丧失,周王室实际上已经不是一个宗主国的地位,而成了一个一般的诸侯国,而且是一个弱小的诸侯国。但是,周天子在名义上还是“王”,还是“天下共主”。这一点,是不容否认的,也是底线。谁也不能突破这个底线。谁要是突破了这个底线,天下诸侯们,就有充足的理由讨伐他。
后来齐桓公、晋文公称霸,打的口号就是维护周天子的权威。齐桓公、宋襄公、晋文公三代霸主,都和楚国开战,原因就在于楚国突破了底线,不向周天子上贡,不遵守周礼。
郑庄公是一个小霸!不同于春秋时期的五霸,一些霸主只不过是在特定的区域内,不称王称霸,而不是上升到整个中原地区,或者是整个一个周王朝的天下。
你要硬让我说郑国这个国家究竟是怎么称霸的,那我只能够归结起来四个字,坑自己人。
我们去看一下郑庄公整个一个崛起的过程,一个国家崛起,那当然脱离不了三样东西,国土,人民,物资,只有去掠夺更多的国土,得到更多的人民,这样才能生产更多的物资支撑着你的霸业!
但是郑庄公只是把自己眼前的利益局限于周天子的身上,我们都知道周王朝定江山,周武王建立周王朝的时候,周王朝掌控的土地是哪里呢?洛阳附近的千里土地都是周王朝的管辖,其他徒弟,其他的诸侯随便去分。
但是等到了一代又一代的周王死去,新一代的周王继位以后,总有自己的兄弟姐妹,总有自己的孩子,自己的兄弟姐妹和孩子总不希望他们去受苦,所以就把这洛阳附近的千里土地,又分成很多的小份,分给了这些兄弟姐妹子孙后代!
大家总以为自己人嘛,总不可能坑自己人吧,结果就是这些人朝周王室的江山生出了黑手,郑庄红就是其中最大的一个代表,郑庄公原先跟周王室之间的关系很近,(今日头条漩涡鸣人yy首发于悟空问答)可以说是亲戚表里的关系,但是这种人根本就没良心,他自己人都敢坑周王室遗留下来的土地,周王室遗留下来的号召力,周王室遗留下来的子民人口全部都要。
周王室和郑庄公为什么会闹翻?就是因为郑庄公原先拥有一个上卿的职务,这个职务是干什么呢?就是打着周王室的旗号招摇撞骗,将服从于周王室的那些诸侯玩弄于鼓掌之中,甚至可以吞并这些诸侯国家,就说其他的那些山高路远,或者是离周王室十万八千里的国家,那这影响力就不存在了。
所以说郑庄公的影响力只存在于周王室附近千里的土地之上的诸侯,这些国家他见一个打一个,谁都打不过他。至于说在这千里土地之外的其他诸侯国家,尤其是那些异姓的诸侯王,那郑庄公是根本就没办法了,他连自己土地上面那些事情都搞不定不了。
他也就顶多就欺负,欺负一个被他已经架空的周天子!
“周郑交质”发生在周平王死前不久,郑国郑庄公时期,此时的确是郑国最为强盛的时期,然而郑国为什么没有趁机扩充疆土变成大国呢?一是受限于周边的形势,无法有效发展;二是郑庄公死后,郑国迅速陷入内乱,国势开始衰败。
郑国受封于公元前806年,周宣王封其弟姬友于郑地,伯爵,史称郑桓公。此时的郑国只是周王朝的畿内诸侯。
西周末期,周氏衰微,加之西边的戎狄威胁较大,郑桓公在史伯的建议下,通过向虢、郐两国国君行贿,谋取向济水、洛水、黄河、颍水之间迁国,谋取更安全的生存环境。
第二任君主郑武公时期,周平王迁都洛阳,郑武公于是也随之将郑国迁到了虢郐两国之间。第三任国君郑庄公时期,则开始建都于郑(新郑)。
郑武公、郑庄公虽是诸侯,但同时也都担任着周王室的大臣,于是他们借助天子之名不断兼并周边虢(东虢)、郐等小国,最终使得郑国从畿内诸侯变成了畿外诸侯。
周王室东迁时,郑国、晋国出力甚巨,不过由于晋国不久后分裂为晋和曲沃两部分,内战不断,所以郑国更被周王室所倚重。然而由于郑国不断侵吞周边的许国等小国,并干涉宋、卫、鲁等国,加之郑武公、郑庄公极为骄纵,对周平王也极为无礼,于是周平王便打算将其权力分出一部分交给虢国(西虢)。
郑庄公知道后,于是责问周平王,周平王竭力否认,为了证明互相信任,于是便发生了“周郑交质”***。周平王的儿子狐在郑国做人质,郑庄公的儿子忽在周王室做人质。
周平王死后,周王室将权力交给了虢国,于是郑国发兵攻取了周王室的土地,周王室和郑国开始交恶,此战也导致周王室颜面扫地。
“周郑交质”是指公元前720年,即周平王五十一年,周王室与郑国互换人质的***。这个***跟郑国开疆拓土有什么联系吗?我实际看不出有什么关联。
骊山之乱后,周平王东迁,在重建周***上,郑国是出过大力气的,郑武公与郑庄公先后担任周王朝的卿士,处周王室权力最顶端。郑庄公以周王室的“王命”为旗帜,有称霸诸侯的雄心,动辄调用周王室及其附庸国的军队,也不曾将周王放在眼里,这令周王室既愤怒又无奈。
周平王为了限制郑庄公的权力,起用西虢公,企图牵制郑庄公。这个决定引起了郑庄公的强烈不满,为了平息郑庄公的愤怒,周平王想出了一个拙劣的办法,将王子狐送到郑国当作人质,而郑庄公则将公子姬忽送到周王室作为人质。这种互为人质的作法在诸侯国之间是很普遍的,但是周王室与诸侯国之间互换人质,则是破天荒的第一次,这个现象表明了周王室其实已经沦落到诸侯国的地步,失去了往日号令天下的威严。
“周郑交质”对郑国崛起有什么实际影响吗?我没看出来。
由于郑国是一个新兴的诸侯,它的崛起引起中原老牌诸侯的敌视,多个国家联合起来欲打倒郑国。从公元前719年始,郑国的军事压力山大。该年,卫、宋、陈、蔡、鲁五国联起来,进攻郑国,打败郑军,割走其麦子。
次年,公元前718年,卫国与南燕联合进攻郑国,南燕军被郑国打得大败。不久后,郑庄公联合邾国,进攻宋国,攻到宋都的外城。
公元前717年,郑庄公讨伐陈国;同年,宋国进攻郑国,取长葛。
公元前716年,郑国与宋国媾和;郑国与陈国媾和。
主要是条件不充足,主要由以下两方面原因:
第一,郑国地处中原,周边强国林立,处在夹缝中。
郑国虽然土地肥沃,属于很好的地段,但是周围诸国实力也都不弱。北面和西面是周、晋、卫等国,周王室的直辖领地,不能大规模攻取,而晋国也是大国,国土面积远比郑国更大,卫国在春秋初年实力也不容小觑;东面则是鲁国和宋国两个大国,鲁国曾一度和齐国相抗衡,宋国在春秋初期也曾很强大;南面则是不断兼并壮大的楚国,根本无力对抗。
所以,郑国处在大国夹缝中生存,可供拓展的领土有限。
第二,郑庄公之后郑国内乱不止,开始衰弱。
郑庄公之后,郑国就陷入了不断的内乱中,国力被严重的削弱,在这段时间里,周边的齐、晋、楚等国先后迅速崛起,成为春秋霸主,郑国地处四战之地,难逃战乱,一度成为晋楚两国交战的现场,而郑国又一直在晋楚之间摇摆,遭到打击,难以再发展起来,成为弱小国家,最终在战国时期被三晋之一的韩国攻灭。
欢迎大家积极评论交流,发表自己的看法。
有哪些描写离别的句子?
咱们伟大祖国历史悠久,上下五千年流传了无数精美、凄美、绝美的描述离别的诗句,看到这个问题,我脑子里却只有这么一句挥之不去——
渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。 《渭城曲/送元二使安西》
为什么会推荐这首呢? 原因就是画面感太强烈了。
虽然这首诗并没有什么特别的历史***、历史故事作为背景,也就是寻常的故友离去时的送别描述,但却深含着惜别之情。应景的范围比较大,也就常用于大多数朋友间别离的抒情表达了。
“渭城朝雨浥轻尘,客色青青柳色新。劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。”形象地写出了作者对将要去远方的友人元二的深深依恋和牵挂。
前两句明写春景,暗寓离别。其中“柳”与“留”谐音,是离别的象征,“轻尘”“客舍”也都暗示了旅行的目的,巧妙地点出了送别的时间、地点和环境。后两句点明了主题是以酒饯别,诗人借分手时的劝酒,表达对友人深厚的情意。
读者能想象到当时送别的画面吧——告别宴已经进行了很长一段时间,酒过多巡,忆友情的话也说了很多,告别的言语已经重复过多次,朋友上路告别的时刻终于也要来到了,此时,惜别之情在这一瞬间都到达了顶点。作者的这句脱口而出的劝酒辞就是此刻最为强烈、深挚的惜别之情的集中体现。那就是”好吧废话不多说,再干了这一杯吧,出了阳关,可就再也见不到老朋友了。“ 天下无不散的筵席,每个人都有与好友告别分离的情景,很多时候看到这首诗都会默默起一层鸡皮疙瘩。
最后,推荐一个视频(网上自己搜)中央电视台《经典永流传》第一季有这首诗的演绎,歌者和古琴弹奏者的配合天衣无缝,加上几位老师对这首诗的点评,会更加让你有深刻的体会的。
窗外、谁在轻歌,多愁的善意,卷积着寂寞,风一样的温柔,却无阳光般的温暖,我笑着,我等着,却无欢喜,我苦苦的寻,却无声的觅,那是什么时候的阴霾,又是什么时候的寂寞,纷纷落下的思念,离别,聚集,那个曾经,炫丽多彩的喧嚣,失落在最美的尽头,凄凉如烟,你怎能明白,是谁的等待,成了追忆,是谁的期许,幻化成雨,一年四季,年年月月,我只能寻找自已的思念。坚守着一个人的苦,孤独,寂寞,我输了,我认了……,
1总有一天我会从你身边默默离开,不带声响,我错过了很多,总是一个人难过。
2怨难忘别时离人泪干行,盼重逢有怕青丝染秋霜。
3一声汽笛,跌落在旷野,无限的惆怅与孤独,在别离那刻,一齐从心头滋生。
4一朝离别后,两地人消瘦,三餐没味口,四季少春秋,五体投地愁,六亲劝不住,七情无归宿,八分是孤独。
5也想过不认识你,不会有今天的痛,可我从未后悔过。
6像星光闪闪的,是你含笑传情的眼睛伤感的句子。
7想说得很多,可这样的时刻,这样的场合,能留给你的,只有我默默的祈祷:珍重啊,朋友。
8一张嘴就是你的名字,一闭眼就是你的样子。
9我们撑了好久,输给天长地久。
10最难开口的是,最初的问侯和最后的告别。
描写离别的句子有:
入我相思门,知我相思苦,长相思出长相忆,短相思兮无穷极
——李白
多情自古伤别离,更那堪,冷落清秋节。——柳永
此地一为别,孤蓬万里征,浮云游子意,落日故人情。
——李白
春草明年绿,王孙归不归。
——白居易
山有木兮木有枝,心悦君兮君不知。
——刘向
1、“劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。”(唐·王维《渭城曲 / 送元二使安西》)
2、“桃花潭水深千尺,不及汪伦送我情。”(唐·李白《赠汪伦》)
3“孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。”(唐·李白《黄鹤楼送孟浩然之广陵》)
4、“南浦凄凄别,西风袅袅秋。一看肠一断,好去莫回头”(唐·白居易《南浦别》)
5、“海内存知己,天涯若比邻。 无为在歧路,儿女共巾。”(唐·王勃《送杜少府之任蜀州》)
6、“猿啼客散暮江头,人自伤***自流。 同作逐臣君更远,青山万里一孤舟。”(唐·刘长卿重送裴郎中贬吉州)
7、“寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。 洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。”(唐·王昌龄《芙蓉楼送辛渐》)
8、“千里黄云白日曛,北风吹雁雪纷纷。莫愁前路无知己,天下谁人不识君?”(唐·高适《别董大二首·其一》)
此类诗句还有很多,在此就不一一列举了。
到此,以上就是小编对于孟津跨境电商基础的问题就介绍到这了,希望介绍关于孟津跨境电商基础的2点解答对大家有用。